#DialogiNieDoKońcaNormalne 2 – wspólność majątkowa, uprawa grzybów i romanse

W zeszłym tygodniu minęły 4 lata od dnia, w którym mój mąż zrobił kawę mojemu tacie w kubku Better fucking than cooking.* Uznałam więc, że to doskonały moment na drugą odsłonę naszych (i nie tylko naszych) dialogów. Nie da się ukryć, że czasami mam wrażenie, że moje życie toczy się w ukrytej kamerze…

Troska i opieka

Ostatnio wszystko leci mi z rąk – zabiłam ekran w telefonie, w służbowym już prawie też, zbiłam talerz, rozsypałam kawę, cały czas coś. R się denerwuje i mówi, że mam powiedzieć o tym tacie-lekarzowi, żeby mi zrobił jakieś badania odruchów.

Ja (panikując): Nie chcę, boję się. A jak będę mieć jakąś nieuleczalną chorobę?
R: Myślę jednak, że po prostu jesteś łajzą, ale warto sprawdzić.

Wspólność majątkowa

– Mogę pograć na Twoim telefonie?
– Nie, bo rozładujesz. A poza tym to mój telefon.
– Po ślubie wszystko jest nasze.
Na co R odpowiada z drugiego pokoju
– Strasznie mnie nasze stopy bolą…

Uprawa grzybów

A na przykład wyższy stopień zrozumienia w związku jest wtedy, kiedy mówię, że chyba kupię grzybnię i będę hodować boczniaki w przyszłym roku na balkonie, a R. podnosi głowę znad komputera, patrzy na mnie i absolutnie bez cienia zdumienia mówi: Ok.

Alimenty

R: Mógłby ktoś do mnie zadzwonić i zaproponować mi 15 tysięcy miesięcznie wynagrodzenia.
ja: Może kiedyś ja, jako właścicielka firmy, zadzwonię do Ciebie z taką propozycją i będę Ci tyle płacić.
R: Taa, chyba alimentów.

Dramat w 3 aktach w markecie budowlanym

Mąż mój postanowił przed trzydziestką zmienić zawód. A przynajmniej znaleźć techniczne hobby, które wymaga używania młotka, wiertartki, wałków malarskich i innych przedmiotów, które znosi na chatę albo do biura.
Nie powiem, popchnęli go do tego fachowcy, którzy mają termin za dwa miesiące albo częściej są nietrzeźwi niż trzeźwi. Lub też nasz ulubieniec sprzed kilku dni, który przyszedł i najpierw nie chciał zdradzić, ile weźmie za naprawę, bo to wiadomo, dzieło na miarę malowania fresków w Kaplicy Sykstyńskiej, a nie wymiana mocowania w grzejniku. Potem się naradził i wyszło, że 100 za dojazd (3 ulice dalej), 100 za uchwyt (bo przecież nie mamy dostępu do stron www marketów budowlanych i nie możemy sprawdzić cen), a za robotę to z kilkaset. Wesolutki egzemplarz. R powiedział mu, co o nim sądzi, po czym dalej bujaliśmy się przez kilka dni z kaloryferem ciut kapiącym.
W międzyczasie mój mąż naprawił dopływ wody w nowym biurze, zaszpachlował, zagruntował, pomalował i położył tynk strukturalny.
Tak mu się spodobało, że sprzęty przytargał do chałupy i zapowiedział, że będziemy malować. W ramach rozwijania hobby zerwał się dziś o 18, zdemontował kaloryfer w łazience i zakrzyknął, że ruszaMY do marketu, kupić nowe części. A przy okazji wybrać farby, bo pomalujemy łazienkę. I przedpokój. I kuchnię, bo nie ma sensu tego rozkładać na etapy. Po czym rzucił mimochodem:

Ziemniaczku

Wybieram wino w Biedronce i słyszę chłopaka dzwoniacego przez telefon.
– No cześć, ziemniaczku. Co się stało?

Myślę sobie, o, jakie to ładne, są inne pary, które tak jak ja i R, nazywają się bardzo dziwnymi określeniami.
Chłopak znowu odzywa się do słuchawki:

Na poczcie

– Ale kim Pani jest, że ja mam to Pani wydać?!
– Właścicielką.
– I tak mam uwierzyć?
– Nie, mogę pokazać wpis w ceidg i dowód osobisty.
Rozgląda się wokół, nagle rozpromienia. Gwiazdka przyszła wcześniej.
– Nie, nie trzeba. Widzę, że pieczątkę Pani ma, to wystarczy.

*** Niestety zorientował się w ostatniej chwili przed podaniem i przelał do innego kubka, ale i tak do tej pory łkam w duchu na samo wspomnienie.

Artykuł #DialogiNieDoKońcaNormalne 2 – wspólność majątkowa, uprawa grzybów i romanse pochodzi z serwisu Blog lifestylowy - olgaplaza.pl.