Herbata to jeden z ulubionych napojów Polaków. Jeżeli tylko nie słodzimy jej ogromnymi ilościami cukru, może korzystnie wpływać na nasz organizm. Tymczasem herbatę warto pić nie tylko ze względu na walory smakowe, ale też dlatego, że pomaga zachować zdrowie i urodę. Pod warunkiem, że właściwie się ją przyrządzi oraz pije z umiarem. Niestety, do sposobu parzenia herbaty zwykle nie przywiązujemy należytej wagi.
Warto dowiedzieć się, jak obchodzić się z naparem, żeby nie stracił walorów odżywczych, i kiedy może zaszkodzić.




Fi­li­żan­ka earl grey po­win­na stać na noc­nej szaf­ce tuż obok bu­tel­ki z sy­ro­pem, kiedy zma­ga­my się z cho­ro­bą. Na­ukow­cy z Uni­wer­sy­te­tu Me­dycz­ne­go Ha­rvar­da stwier­dzi­li bo­wiem, że zwią­zek o na­zwie L-te­ani­na za­war­ty w her­ba­cie aż pię­cio­krot­nie zwięk­sza wy­dzie­la­nie przez ko­mór­ki od­por­no­ścio­we en­zy­mu, który za­bi­ja wi­ru­sy. Oprócz tego za­war­te w na­pa­rze fla­wo­no­idy mają rów­nież dzia­ła­nie prze­ciw­za­pal­ne i sku­tecz­nie za­bi­ja­ją bak­te­rie. A przy tym te cenne związ­ki zwięk­sza­ją przy­swa­jal­ność wi­ta­mi­ny C, po którą się­ga­my, kiedy je­ste­śmy prze­zię­bie­ni. W efek­cie mo­że­my jesz­cze sku­tecz­niej po­ra­dzić sobie z ka­ta­rem czy go­rącz­ką i skró­cić czas cho­ro­by.Trzy powody, dla któych trzeba pić herbatę.



Her­ba­ta za­wie­ra fla­wo­no­idy, czyli ro­ślin­ne sub­stan­cje, bę­dą­ce jed­ny­mi z naj­sil­niej­szych prze­ciw­u­tle­nia­czy. Za­po­bie­ga­ją one od­kła­da­niu się cho­le­ste­ro­lu w ży­łach, co chro­ni przed miaż­dży­cą. Ho­len­der­scy ba­da­cze po sze­ścio­let­nich ob­ser­wa­cjach usta­li­li rów­nież, że picie przy­naj­mniej dwóch lub trzech fi­li­ża­nek her­ba­ty dzien­nie zmniej­sza ry­zy­ko za­wa­łu aż o 70 proc. Fla­wo­no­idy za­war­te w na­pa­rze po­ma­ga­ją też chro­nić na­czy­nia krwio­no­śne, za­bez­pie­cza­jąc je przed ata­kiem wol­nych rod­ni­ków, które po­wo­du­ją mi­kro­usz­ko­dze­nia żył.



Azja­ci co­dzien­nie piją zie­lo­ną lub białą her­ba­tę. I to m.​in. fi­li­żan­ce tego na­pa­ru za­wdzię­cza­ją swoją dłu­go­wiecz­ność. Liści zie­lo­nej her­ba­ty, w prze­ci­wień­stwie do czar­nej, nie pod­da­je się fer­men­ta­cji. Dzię­ki temu za­cho­wu­ją wię­cej prze­ciw­u­tle­nia­czy. Na­ukow­cy od­kry­li, że jeden z nich, fla­wo­no­id epi­ga­lo­ka­te­chi­na (EGCG) nie po­zwa­la ko­mór­kom ra­ko­wym się roz­mna­żać. Od­ci­na bo­wiem do­pływ en­zy­mów, które do­star­cza­ją im sub­stan­cji od­żyw­czych. Po białą lub zie­lo­ną her­ba­tę po­win­ni się­gać szcze­gól­nie pa­la­cze i ko­bie­ty po me­no­pau­zie. Oka­zu­je się, że napar ma naj­sil­niej­szy wpływ na ko­mór­ki no­wo­two­ro­we, po­wo­du­ją­ce raka płuc i pier­si.




Hi­bi­skus

Tak jak wino za­wie­ra silne ro­ślin­ne prze­ciw­u­tle­nia­cze, po­li­fe­no­le i an­to­cy­ja­ny. Od­po­wia­da­ją one za czer­wo­ny kolor her­bat­ki i dbają o utrzy­ma­nie od­po­wied­nie­go ci­śnie­nia krwi. Aby je ob­ni­żyć, warto pić trzy fi­li­żan­ki na­pa­ru dzien­nie.

Ro­oibos

To su­szo­ne li­ście afry­kań­skie­go czer­wo­no­krze­wu. Napar z nich nie za­wie­ra ko­fe­iny i garb­ni­ków, za to sporo prze­ciw­u­tle­nia­czy, chro­nią­cych przed cho­ro­ba­mi serca. Her­bat­kę ro­oibos warto pić po obie­dzie, bo uspo­ka­ja skur­cze żo­łąd­ka.

Imbir

Napar z niego ma lekko ostry i świe­ży smak. Roz­grze­wa, ła­go­dzi mdło­ści i bóle brzu­cha. Za­wie­ra grupę ro­ślin­nych prze­ciw­u­tle­nia­czy, gin­ge­ro­li, które wal­czą ze sta­na­mi za­pal­ny­mi sta­wów. Przy­no­si więc ulgę przy ar­tre­ty­zmie.




Przy­go­to­wa­nie: ok. 15 minut

Składniki (2 por­cje):

• 2 ły­żecz­ki zie­lo­nej lub bia­łej her­ba­ty
• ka­wa­łek świe­że­go im­bi­ru (ok. 3 cm)
• 2 łyżki miodu
• pół cy­try­ny
• 2 ga­łąz­ki świe­że­go roz­ma­ry­nu
• pla­stry cy­try­ny do de­ko­ra­cji

Sposób przygotowania:

1. Do ron­dla wlej pół litra wody. Dodaj pla­stry im­bi­ru, star­tą skór­kę z cy­try­ny i roz­ma­ryn. 
2. Gotuj 10 minut na małym ogniu. Od­staw napar, aż osty­gnie i prze­cedź go przez sitko. 
3. Roz­ma­ryn i imbir zo­staw do de­ko­ra­cji. Zalej na­pa­rem her­ba­tę w czaj­nicz­ku i parz trzy mi­nu­ty. 
4. Dodaj miód i sok wy­ci­śnię­ty ze star­tej cy­try­ny. Ude­ko­ruj zo­sta­wio­ny­mi skład­ni­ka­mi i pla­stra­mi cy­try­ny.