Kochani,
Naszła mnie refleksja „powyjazdowa”. Mój mąż poleciał dziś do pracy. A tak cudownie było go mieć przy sobie prze ostatni miesiąc…
Wszystko ma oczywiście swoje plusy i minusy. Minusem pobytu Krzysia w domu (jednym z niewielu), który przychodzi mi na myśl jest to, że podczas pobytu Krzysia w PL rzadko kiedy mamy pedantyczny porządek w domu – osobiście go uwielbiam. A kiedy już go mamy, to w ciągu 5 minut znowu wszystko wraca do tzw. „artystycznego nieładu”. Mój mąż ma ten problem, że nie zwraca uwagi na, „bzdurne” czy „małoważne” rzeczy. Jest bardziej praktyczny. Nie robi mu różnicy to, że poduszki na kanapie leżą krzywo lub jedna na drugiej (bo przecież tak wygodnie się na nich leży i jutro położę się znowu). Kiedy przyjeżdża rozkłada swojego laptopa na stole w salonie (wyobraźcie sobie na salonowym stole koło kwiatów: laptopa z mnóstwem kabli, ładowarek, myszkę, telefon itp.) Wszystko to burzy wizualny porządek naszego salonu. Codzienne okruszki na blacie w kuchni, które wycieram to też oznaka, że „Krzyś tu był” :D
Kiedyś pisałam posta, który idealnie odzwierciedla „bardzo różne” podejście do porządku moje i mojego kochanego męża – wszystko zostało ukazane na przykładzie dwóch parapetów, które mamy w salonie. Dla przypomnienia wklejam link TU.
Dlaczego pisze tego posta?
Bo właśnie zdałam sobie sprawę, że jak mam mojego kochanego bałaganiarza w domu to ogarnięcie mieszkania „tak jak lubię” nie ma najmniejszego sensu – tzw. robota głupiego, bo mimo odkurzonych podłóg, umytych okien te wszystkie Krzysiowe szpargały i tak powodują, że czuje się jakby wszędzie był bałagan. Zauważyłam, że zaczęłam to akceptować (chyba z miłości do męża:P). Poza tym zawsze po wylocie Krzysia pierwszy dzień poświęcam na pedantyczne wysprzątanie całego mieszkania, dzięki czemu przez np. trzy tygodnie jego nieobecności mam porządek. Dokładnie taki jak lubię :) Wszystko staram się sprzątać na bieżąco i naprawdę czuje się w takim uporządkowanym świecie świetnie. Kiedyś wyczytałam, że osoby nieuporządkowane w środku są bardzo pedantyczne na zewnątrz, aby mieć poczucie „poukładanego życia”. Nie wiem ile w tym prawdy.
Na koniec pozwolę sobie napisać, jak wygląda sprzątanie mojego męża. Po pierwsze jest uzależniony od wstawiania prań. Potrafi wstawić po 3-4 prania dziennie – oczywiście jak się nazbiera jego odpowiednia ilość. Zauważyłam też, że wstawia nawet kilka rzeczy, aby kosz był pusty. Poza tym dzielnie odkurza i zawsze wtedy myje podłogi w całym mieszkaniu (akurat to nie zdarzyło mi się chyba ani razu :) Ale do czego zmierzam?
Super, że w ogóle sprząta i nie jest typem męża, który po pracy otwiera piwo, siada na kanapę i ogląda mecz.
Mój mąż w sprzątaniu zdecydowanie jest od tych bardziej męskich czynności, tych ciężkich, przy których trzeba się naprawdę narobić, aby efekt był zadowalający. Ja jestem od tych małych, codziennych rzeczy, których mój mąż nawet nie zauważa, „że przydało by się” je uporządkować czy umyć. Ja jestem od mycia ogromnej ilości luster w naszym mieszkaniu, okien, codziennego wycierania szklanych stołów/stolików, blatów, układania wszystkiego w szafkach, mycia zlewów, przecierania kurzy itp. Ja po prostu widzę te wszystkie „małe bałagany”.
Kiedyś wróciłam z pracy i po wejściu do mieszkania zaczęłam się standardowo po nim kręcić. Krzyś patrzy na mnie i pyta czy czegoś nie zauważyłam. Nie miałam pojęcia o co mu chodzi. Co się okazało? Jak myślicie? Mój mąż podczas mojego 8godzinnego dnia pracy umył wszystkie okna, odkurzył całe mieszkanie, umył podłogi, nawet ręcznie wyszorował schody między barierkami…
Gdyby mi o tym „całodziennym poświęceniu” nie powiedział nic bym nie zauważyła… no właśnie, bo poduszki były porozrzucane na kanapie, na szklanych stołach odciski palców i mnóstwo szpargałów na parapetach :P
Taka ze mnie żona, że co innego przykuwa moją uwagę :P
Ale mimo to mój mąż wciąż mnie kocha :D Podsumowując to chyba dobre połączenie, mąż sprząta te konkretne rzeczy, ja te mniejsze; dzięki czemu czasem bywa, że mamy idealny porządek :)
Przykład mojego pedantyzmu, gdzie wszystko musi być równiutko poukładane to regał w pokoju, gdzie trzymam komputer.
Jak u Was wygląda małżeński podział obowiązków domowych?
Do następnego :*
