Zapytaj mnie o co chcesz

Blogowanie się zaczęło. Kucharzenie. A gdzieś między pierwszym wpisem, a kulinarnym popisem, Gizmolove, syn nasz pierworodny się począł. W tym tygodniu stuknęło mi też 200(!) lajków na fejsbusiu. Sami widzicie, powodów do świętowania mam sporo. Z tej okazji rozdaję ciasteczka! Na początek 11, ale jeśli będzie zapotrzebowanie na więcej, to dajcie znać w komentarzach.

Od lat nieprzerwanie Freddie <3 Na dzień dzisiejszy nie znam bardziej kreatywnej, jedynej w swoim rodzaju, utalentowanej, szalonej, szczerej, a przy tym niesamowicie skromnej osoby. I niech mi ktoś spróbuje napisać w komentarzu, że gej. To ban!

Cały czas zadaję sobie to pytanie, ale wydaję mi się, że z dnia na dzień jestem coraz bliżej odpowiedzi. I chyba w poniedziałek Wam na nie odpowiem. Zdecydowanie. Stay tuned!

Mam dwa. Nie wiem, który lubię bardziej, dlatego sami wybierzcie.

"Inside my heart is breaking. My make-up may be fleaking. But my smile still stays on..."

"-Puchatku?

- Tak, Prosiaczku?

- Nic, tylko chciałem się upewnić, że jesteś."

Trzy głębokie wdechy, aby się upewnić, że jeszcze żyję. Potem bym się uszczypnęła, aby sprawdzić czy to dzieje się na prawdę. Następnie poszłabym na najlepszą kawę w mieście. A resztę pieniędzy pewnie bym zainwestowała. 

Siatkarką. Jednak mój metr pięćdziesiąt osiem w kapeluszu ostatecznie pogrzebał szanse na podium. Jest to zapewne niepowetowana strata dla polskiej siatkówki, zważywszy na fakt, że do dziś nie umiem zagrywać górą.

Trudną sztukę kulturalnego mówienia asertywNIE. Czasem się przydaje. Wielokrotnie się o tym przekonałam. Bo jak człowiek ma dobre serce, to musi mieć twardą dupę. Życie...

Różowy napój winogronowego pochodzenia.

Nie lubię się powtarzać, dlatego odsyłam do tego wpisu. W gratisie poczytacie o jeszcze dwu innych. A co tam, jak świętować to świętować.

Moja Mama. I wszystko jasne!

Tonik antybakteryjny. Z urodą nigdy nie było mi do twarzy, za to z trądzikiem zawsze. Ci, którzy znają mnie nieco dłużej, mogą to potwierdzić. Ileż ja się przez to cholerstwo wycierpiałam. Ale z drugiej strony jakoś specjalnie z nim nie walczyłam. Trochę z lenistwa. Trochę z przyzwyczajenia. A najbardziej chyba z głupoty. 

A jak myślicie, heh ;)

Sponsorem dzisiejszego wpisu jest Kasia, autorka bloga Gabistworkowo. Powstał on w ramach nominacji mojego bloga do Liebster Blog Award. Jeśli ciekawi Was, komu przekazałam dalej berło, koniecznie zajrzyjcie TUTAJ.