Domowy cukier waniliowy

Ostatnio obserwowałam oburzenie wielu osób przy okazji opublikowania informacji przez Stowarzyszenie, że na polskim rynku pojawi się certyfikowany cukier wanilinowy oraz aromaty. Oburzenie to dotyczyło domniemanego oszukiwania konsumentów, korzystając z ich nieuwagi (wanilia i wanilina na pierwszy rzut oka wyglądają identycznie). Wiele głosów mówiło o tym, że jesteśmy truci waniliną, że to syntetyczna substancja itd. itd.

Zanim podam Wam najprostszy i najszybszy sposób na zrobienie prawdziwego cukru waniliowego, chciałabym się skupić na samej wanilinie i dlaczego tak wielu producentów zrezygnowało z produkcji cukru waniliowego. A jak coś się podmienia to najczęściej chodzi, o co? Oczywiście o pieniądze.
Wanilina jest to organiczny związek chemiczny (tzn. występujący naturalnie w przyrodzie), będący jednym ze związków aromatycznych w wanilii. Dlaczego więc jest obiektem krytyki? Otóż pozyskiwanie go z wanilii jest zwyczajnie nieopłacalne, a w dodatku syntetyczna wanilina może u osób wrażliwych powodować reakcje skórne. W 2006 roku grupa japońskich badaczy odkryła, że wanilinę można pozyskiwać z... krowiego kału. Tańsze i łatwo dostępne, czego chcieć więcej? A jeżeli nie tak to laboratorium też jest atrakcyjną alternatywą.
Reasumując, wanilina wanilinie nie równa.
Ale wanilia jest tylko jedna ;).

Czas przygotowania: 3 minuty (+ czas odstania ok. 1-2 tygodnie)

Składniki:
- 2 szklanki drobnego, białego cukru
- 1 laska wanilii (dobrej jakości)

Przygotowanie:
Do słoiczka wsypać 2 szklanki cukru, laskę wanilii przekroić wzdłuż i z każdej połówki wyskrobać ziarenka końcówką noża. W cukrze z ziarnkami wanilii zakopać przekrojone laski. Słoiczek szczelnie zakręcić, wstrząsnąć i odstawić na 1-2 tygodnie. Przed użyciem można wyciągnąć kawałki laski z cukru. Przechowywać w zamkniętym słoiczku.