Damian to piękny, młody mężczyzna. Jego uroda jest nieskazitelna, wręcz idealna. Prezentuje się niczym młody bóg, rozsiewając swój czar i urok dookoła. Damiana jednak nie interesują młode, nawet najpiękniejsze kobiety. Mężczyzna czuje ogromną słabość do kobiet starych, grubych, nie zawsze pięknie pachnących, nie zawsze idealnie wydepilowanych. Fascynują go wyłącznie ciała stare, pomarszczone, porozciągane, a młode, śliczne niewiasty nie mają u niego żadnych szans.
Piękny Damian mieszka gdzieś na końcu Polski, pod samą granicą z Litwą, w małym miasteczku Wymazane, w którym jest Kościół, bar, Tesco i mnóstwo oryginalnych mieszkańców, dosyć często zajmującymi się "szemranymi" interesami. Mężczyzna nie para się niczym szczególnym, choć nierzadko kusi go obserwowanie Alexis, królowej pieczarek i ciemnych interesów. Jak się okazuje, i Alexis ma wobec Pięknego Damiana przebiegłe i podstępne plany, a rozsiewając swój dojrzały urok zrealizuje je bez najmniejszych problemów.
Narracja książki prowadzona jest w pierwszej osobie przez głównego bohatera, Damiana. Pojawiają się również dwa całkiem spore fragmenty, w których swoją historię przedstawia babcia oraz Alexis. Fragmenty te ciekawie urozmaicają powieść.
Pierwszy raz spotkałam się z prozą Michała Witkowskiego i nie bardzo wiedziałam, czego się po niej spodziewać. Z opisu na okładce wnioskowałam, że będzie to bardziej baśń, typowo surrealistyczna opowieść z zupełnie fantastycznymi bohaterami, całkowicie wymyślonymi i nierealnymi. A okazało się, że realizmu jest w tej powieści aż za nadto! Od pierwszych stron książka "wbija w fotel" i ten mocny styl utrzymany jest do samego końca. Bezpośredni, szczery, momentami wulgarny, często z gorzkim poczuciem humoru; mimo wszystko jednak inteligentny i z licznymi wyjątkowo trafnymi spostrzeżeniami dotyczącymi życia i społeczeństwa.
Na pewno książka nie przypadnie do gustu każdemu, raczej nie polecę jej mojej mamie, mój mąż odrzucił ją po kilku stronach, patrząc na mnie z wyrzutem, co każę mu czytać. Spodoba się ona jednak czytelnikom, którzy lubią oryginalną twórczość, nietuzinkową, pisaną szczerze i odważnie. Czytelnikom, którzy cenią kontrowersyjną, ale świetnie napisaną i wciągającą prozę. Ja osobiście "pochłonęłam" tę powieść i ogromnie jestem ciekawa, jakie byłyby Wasze odczucia ;-)