Meksykańskie wegeburgery z soczewicy

Powiem tylko jedno: MNIAAAAM!!! Mam już za sobą wiele (aż za dużo) niewegańskich burgerów. Smakowo wspominam je dobrze. Niestety nie mogę ukryć tego, że niektóre z tych, które miałam okazję wypróbować wieki temu były smaczne i dobrze doprawione. Zapach też był porządny. Tak to pamiętałam. Ale ostatnio przechodząc obok pewnego fast-fooda zobaczyłam i poczułam jedną z wielu przyczyn, dla których porzuciłam jedzenie mięsa i innych tego typu okropności. Czym prędzej popędziłam do domu i zaczęłam poszukiwać inspiracji na ich wegańskie odpowiedniki. Musiałam przecież sprawdzić, czy dosłownie wszystkie burgery muszą wyglądać i "pachnieć" tak, jak tamte (oszczędzę Wam szczegółów). Byłam jednak spokojna, bo z własnego doświadczenia już wiem, że wszystko to, co inne, co wegańskie jest po stokroć lepsze!

Burgery to temat tabu. Już nie poruszam tej wrzawy, że są tuczące, że nie zdrowe, bo to się rozumie samo przez się (chodzi mi o te "tradycyjne"). Za czasów gimnazjalnych, licealnych i na początku studiów były one podstawą mojego odżywiania. Co robimy po szkole? Idziemy na burgery! Co w nagrodę za zdanie sesji? Burgery! Co w ramach cheat-day'u, jak jeszcze moje pojęcie o zdrowym odżywianiu było co najmniej śmieszne i prymitywne? Burgery! Oj tak - wtedy były takie dobre! Teraz nie wyobrażam sobie nawet przyjrzeć się dłużej szyldom tych paskudnych knajpek. Uciekam jak najdalej. A konkretnie, to do poczciwego sklepu, po soczewicę i warzywka. No i jabłko na zagrychę!

 Przygotowałam je specjalnie dla mojej przyjaciółki i rodziny także. Nie wierzyli mi, że uda mi się zrobić wege burgery, które nie będą się rozpadać, będą dobre i sycące (doskonale pamiętam jak po dwóch hamburgerach mogłam zjeść pudełko kurczaczków, frytki, zjeść loda i zagryźć czekoladą - nadal byłam głodna). Challenge accepted! Kluczem są dobrej jakość składniki, chwilka czasu w kuchni i domowe bułeczki! Aż ślinka leci!

Z okazji odwiedzin koleżanki oraz Marcu z Meksykiem postanowiłam urządzić Fiestę :D I owszem była to impreza! Pochłonęłam tyle burgerów, że nie mogłam się ruszyć! Po dwóch już się poddałam! Domowe bułki wypełnione nie-powietrzem i domowe burgery wypełnione nie-czymś-podobnym-do-mięsa-co-mięsem-nigdy-nie-było-i-koło-mięsa-nie-leżało były strzałem w dziesiątkę! W dodatku ten hummus, chrupiące warzywa, przecudowna atmosfera i zero rewolucji żołądkowych po takiej biesiadzie! Roślinkowe imprezy są najlepsze! Wcale nie muszą opierać się na niezdrowych przekąskach! Zapraszając do siebie gości, chce być pewna, że podaje im to, co ja uważam za zdrowe i dobre dla ich organizmu. Chcę żeby zapamiętali niepowtarzalny smak i przemiłą atmosferę, a nie bóle brzucha i niestrawność.

Nie zapomnę oczywiście o najważniejszym: recenzje sceptyków! Padło nawet pytanie: "Jesteś pewna, że tu nie ma mięsa?". Poza skargami, że było za mało ostre, dlaczego tak mało ich jest i żądaniami o kolejną taką imprezę w przyszłości - innych uwag nie było :) Pomiędzy mlaskaniami i stukaniem sztućców zdało się słyszeć mruki aprobaty. W dodatku bardzo doceniam pomoc przy sesji zdjęciowej! Co cztery ręce, to nie dwie!

Meksykańskie burgery, jak to na meksykańskie przystało, musiały być ostre. Nie mogłam zapomnieć o fasoli, kukurydzy i papryce - to przecież kluczowe składniki tej kuchni! Awokado też kojarzy mi się z tym krajem, więc dodałam je do burgerów i zrobiłam hummus z ich dodatkiem (przepis niebawem). Aromatyczne i przepyszne kotleciki skończyły pomiędzy połówkami domowych orkiszowych bułeczek w towarzystwie kolorowych warzyw! Każdy pakował do burgerów to, co chciał! Niektórzy (tzn. ja) tak zaszaleli, że musieli użyć drewnianego patyczka, aby kanapka stała w miejscu. Nie pytajcie jak udało nam się to zjeść. Było dużo, brudno i wesoło - a to najważniejsze! Dajcie szansę tym warzywnym burgerom! Na pewno się nie zawiedziecie!

Posiekaną paprykę i cebulkę krótko podsmażyć na oleju. Następnie dodać czosnek, odsączoną z zalewy fasolą i kukurydzę. Chwilę smażyć, po czym dodać suszone przyprawy i siemię lniane. Chwilkę ostudzić.

Soczewicę wymieszać z warzywami oraz kolendrą. Stopniowo dodawać mąkę, dopóki masa połączy się w spójną całość. Może się ona trochę lepić do rąk. Aby tego uniknąć przed formowaniem każdego kotlecika namaczać dłonie w chłodnej wodzie i formować burgery. Smażyć na średnik ogniu z obu stron do zarumienienia.

Bułki przekroić na połowy i opiec je w tosterze lub krótko w piekarniku (najlepiej w 200 stopniach C) dopóki się zarumienią - zajmie to kilka minut. Będą wtedy chrupiące z wierzchu i miękkie w środku;

Podawać od razu z ulubionymi dodatkami i sosami.

Smacznego!