Madagaskar.

Dni robią się tak przerażająco krótkie, że na niewiele wystarcza czasu. Gdyby to tylko chodziło o świąteczne przygotowania! Mam wrażenie, że na głowę w takich okolicznościach spadają najbardziej nieprzewidziane okoliczności i wizyty u lekarza, tudzież - o zgrozo ! u dentysty...  Wachlarz standardowych zajęć człowieka domowego typu sprzątanie, gotowanie, zaopiekowanie, spędzanie połowy dnia za kółkiem, pranie, ganianie po zakupy, poszerza się o rolę Mikołaja, Śnieżynki i skrzata (byle tylko jednego!) Jakby tego było mało tak bardzo chce się spać. I badź tu jeszcze człowieku, o przepraszam - niedźwiedziu - kreatywny!

Obiecałam, że w końcu opublikuję ten przepis. Chciałam upiec to ciasto raz jeszcze, i raz jeszcze zrobić sesję, tym razem poświęcając jej więcej niż 10 minut... ale już wiem, że nie dam rady. Obiecałam, tym, co już je smakowali i którym tak bardzo posmakowało, że mnie dręczą i się dopominają. Obietnicy dotrzymałam, a teraz - wybaczcie Kochani, idę spać. Za powyższy tekst biorę jedynie połowę odpowiedzialności, dokłądnie tyle ile jest w stanie podźwignąć moja zasypiająca świadomość.

Czy Wy też tak macie? Że ciągle byście tylko spali?

PS.1. Taką sobie nazwę dla tego ciasta wymyśliłam. Pachnie pięknie, kusząco, wanilią i kokosem, a dodatek soczystego mango to kolejna, brakująca nuta egzotyki w zabieganej codzienności. Tak mi się marzy Madagaskar...

PS.2. W najbliższym czasie ukażą się tutaj propozycje na świąteczny obiad, Wigilijną wieczerzą i przepis na przepyszny korzenny jabłecznik. Zapraszam!

PS.3. To ja już lepiej pójdę spać...