"Słodko- gorzki smak emigracji" - recenzja książki

"(...) musimy szukać takiego miejsca na Ziemi, które pozwoli nam szerzyć światło i dobro. Bez wątpienia, gdy wsłuchamy się w swoje serce, będziemy wiedzieli, gdzie ono jest."

Czy możliwe jest mycie naczyń innymi metodami niż czystą wodą? I nie chodzi mi tu o oczyszczanie naczyń w jakichś szczególnie ciężkich warunkach, tylko w Europie, w Polsce. Jak może skończyć się tydzień spędzony w absolutnej ciszy w okresie sylwestrowym na milczących rekolekcjach - i jak zakończyć się może przyjaźń z mądrym księdzem sędziwego wieku, zapoczątkowana na ów rekolekcjach? Czy szukanie bratniej duszy w chłopaku tej samej narodowości podczas przebywania na obczyźnie zawsze dobrze się kończy? Dlaczego radosna, uzdolniona, lubiana przez wszystkich wokoło młoda dziewczyna, bez najmniejszych problemów przechodząca przez studia w obcym kraju, przeżywa poważne załamanie nerwowe, skutkujące poważnymi i smutnymi konsekwencjami na całe dalsze jej życie?

Główna bohaterka i zarazem autorka książki to młoda Rosjanka mająca polskie korzenie, która przybywa z dalekiej Rosji do Polski, aby rozpocząć tu studia. Boryka się z różnymi problemami, przygląda się perypetiom swoich znajomych emigrantów, opisując dokładnie niektóre wydarzenia, wreszcie - sama prowadzi żywot emigrantki, która ogromną część swojego czasu spędza na załatwianiu urzędowych spraw (a te ciągnąć się potrafią nawet latami). Opisy różnych zdarzeń przeplatane są z naukowymi wyjaśnieniami różnych zagadnień związanych z emigracją, dzięki którym na proces ten popatrzeć można z zupełnie innej strony. Dowiadujemy się, jakie są etapy przebywania w obcym kraju, jak zmieniać się może zachowanie emigranta i jego nastawienie do nowego kraju, czego możemy się spodziewać po życiu w innym państwie. Uzmysłowiamy sobie, że emigrant borykać się może nie tylko z problemami językowymi, ale także z samotnością, tęsknotą, trudnością w aklimatyzacji, różnicą kulturową, nawet lękiem i strachem. A pocieszającym zupełnie nie jest fakt, że po powrocie w rodzime strony, czy to na stałe, czy w odwiedziny po dłuższej nieobecności, nigdy nie zastaniemy dokładnie tego, co opuszczaliśmy, bo wszędzie życie toczy się dalej i płynie swoim nurtem do przodu...

Książka napisana jest ładnym, starannym językiem. Mimo różnych przedstawionych w niej sytuacji i perypetii nie ma w niej najmniejszego chaosu. Wszystko ładnie się ze sobą przeplata, tworząc jednolitą, zgraną całość. Psychologiczne opisy nie są dominujące, nie są także nudne i nużące w czytaniu - świetnie uzupełniają podjęty temat emigracji i czyta się je z dużym zainteresowaniem.